Francis Hoefman, meester in de rechten, kwam per ongeluk in het HR vak terecht en zou zich nu niet meer anders kunnen voorstellen. Haar wens om een aantal jaren in het buitenland te werken is vervuld. Nieuwsgierig en vastberaden, gecombineerd met haar probleemoplossende en analyserende vermogen bracht het haar waar ze nu staat in haar carrière als  Senior Vice President HR bij een corporate waarbij ze continue bezig is met de balans tussen waarde creëren voor het bedrijf en de ontwikkeling van mensen.

Hoefman groeide als enig kind op in een hardwerkende middenstand familie uit Brabant. “Ik heb een hele fijne jeugd gehad. Altijd hard gewerkt en vanaf mijn veertiende eigenlijk altijd bijbaantjes gehad, ook tijdens mijn studie rechten in Maastricht.” Hoefman voelde de verplichting en verantwoordelijkheid om met haar goede stel hersens er wat van te maken. Toch was dat ook lastig, want elk dubbeltje werd omgedraaid. “Misschien dat ik daarom altijd thuis ben blijven wonen. Vanuit verantwoordelijkheidsgevoel en ook omdat ik altijd erbij werkte om zo de studie door te komen.”

Ben je eerst aan de slag gegaan als jurist?

“Ja, ik ben tijdens mijn opleiding eigenlijk al een beetje begonnen, omdat ik op een gegeven moment de rechtszaak heb gedaan van een vriendin die was ontslagen. Toen heeft die advocaat van haar werkgever mij een baan aangeboden. Dat was helemaal in Barendrecht. Ik vond het eigenlijk toch allemaal wat tegenvallen, erg acquisitie gericht en uurtje-factuurtje. Alles moest je verantwoorden en ik was eigenlijk meer daarmee bezig dan met het bereiken van de beste oplossing voor de situatie. Toen ik op een gegeven moment stage aan het lopen was bij een advocatenkantoor in Maastricht, werd mij nog meer duidelijk dat inderdaad het schrijven van die urenverantwoording en het acquisitie element dat ik daar weinig mee heb. Na mijn studie ben ik begonnen bij wat toen nog VHP Philips heette, een vakorganisatie binnen Philips voor het hoger personeel. En het mooie daaraan vond ik dat ik eigenlijk meteen enorm de vrijheid kreeg om aan tafel te gaan over harmonisatie van arbeidsvoorwaarden. De rol was organisatie breed met een HR achtergrond. Het is eigenlijk per ongeluk dat ik daar terecht kwam, maar het trok mij wel aan omdat ik die ondernemings- en arbeidsrechtelijke achtergrond had.”

Wat maakte dat je in de HR bleef?

“Zoals dat gaat, je bent jong en de advertentie lijkt je wel wat. En dan blijkt dat het echt heel top is. Ik heb bij VHP Philips vooral geleerd om op een jonge leeftijd me te begeven tussen meer ervaren mensen, veelal vijftigplus mannen, . Een traditionele omgeving maar wel heel erg intellectueel gedreven, want het waren vaak uitvinders of engineers. Natuurlijk zat Philips al voor een deel in mijn bloed. Mijn opa heeft altijd bij Philips gewerkt. Van mijn moeders kant was het ook wel echt een Philips familie. Ja, dan zit dat blauwe bloed er al een beetje in. Ik vond het echt prachtig. Ik werd daar ontvangen als adviseur arbeidsverhoudingen en werd later senior adviseur arbeidsverhoudingen.

Toen ik net was bevallen van mijn dochter werd mij gevraagd of ik directeur wilde worden van de vereniging. Dat is wel echt een hele stap, want ik was nog helemaal geen dertig en in mijn wereld was een directeur toch echt wel veertig plus. Maar na ongeveer 1,5 jaar dat gedaan te hebben, realiseerde ik me wel: als ik hier blijf zitten, zit ik hier misschien over vijf jaar nog. Of ik ga toch wel die switch maken naar een hardcore commerciële baan. En toen ben ik op gesprek gegaan bij Mars in Veghel. Ik vergeet het nooit meer. Ik had mijn gesprek daar met HR directeur Anton de Kok en hij zei: ‘We nemen altijd mensen aan voor lange trajecten dus misschien kom ik wel met een baan waarvan jij denkt: waarom kom je hier mee? Maar daar moet je je maar niet op blindstaren.’ Het was een apart gesprek, maar ik ben daar toch begonnen, aanvankelijk als Compensation and Benefits Director. En toen kwam eigenlijk al vrij snel na 1,5 jaar de vraag: ‘Wil je de supply chain bij ons gaan doen’. En dat was vanuit HR dus echt even wat anders. Nou dat vond ik ook fantastisch, want je hebt daar om en nabij 750 mensen. Ik werd door het management heel erg vrijgelaten en mocht echt mijn stempel erop drukken.” Daarnaast werd ik enorm betrokken bij internationale projecten.”

Is het hebben van een specialisme in HR belangrijk?

“In mijn rol als HR Business Partner voor supply chain organisatie van Mars zat de fabriek erbij, dus de hele entourage. Ik vind nog steeds in het HR veld dat je eigenlijk altijd wel een specialisme moet hebben doorlopen; talent, comp en ben maar bij voorkeur ook een supply rol. Christian Engelbert van Mars zei altijd tegen mij: ‘you need to understand everything; buy- make- sell’. Dat klopt helemaal. Mars was een goede leerschool. Het werd steeds meer duidelijk dat HR echt wel mijn ding was. Het ecosysteem eromheen vond ik heel interessant. Na een paar jaar werd het tijd om over de grens heen te gaan kijken. Werken in het buitenland heb ik altijd gewild. Er liepen gesprekken om voor Mars naar de UK te gaan, maar toen kreeg mijn moeder een hartinfart en toen wist ik het niet meer zo zeker of ik dit wel wilde. Ik heb toen de keuze gemaakt om naar Heinz te gaan. Dat voelde wel minder internationaal . Toen eind 2012 Reckitt belde en zei dat ze een mooie kans voor mij hadden en waarempel in het buitenland, stond ik open voor een gesprek. De reden waarom ik uiteindelijk ben overgestapt is omdat ik echt dacht van hier kan ik echt waarde toevoegen. Dit bedrijf is in verandering en ik hou daarvan. Ik ben niet perse een type die je in een goede geconsolideerde business neer moet zetten.”

Wat was je opdracht bij Reckitt?

“Bij Reckitt was er echt een leiderschapsvisie met niet alleen de focus op het ‘wat’ maar ook op het ‘hoe’, waarvan ik dacht: hier kan ik op HR vlak echt iets achterlaten. Ik vond dat echt heel verfrissend. En het mooiste was, toen ik daar net begon was er een leadership conference waarbij het eerste wat ik zag hoe de CEO on stage precies zei wat hij mij in het sollicitatiegesprek aangaf. Hij stond dat gewoon voor de top 400 van het bedrijf te vertellen dat dit nodig was. Hij zei het dus niet alleen maar om mij binnen te halen. Het was gewoon echt iets wat belangrijk wordt. Een bedrijf kan groeien tot een bepaalde omzet met  CEO die de wereld rondreist en zegt hoe het moet. Maar op een gegeven moment word je zo groot en dan werkt dat model niet meer. Dan kun je het niet meer op die manier aansturen. Reckitt stond bekend om het snel beslissingen nemen in de fast moving consumer goods, maar ook als behoorlijk agressief. Dat was ook hun imago toen ik begon. Mensen moesten weer echt een prioriteit worden!.”

Gold dat zowel extern als intern?

“Zeker, de bezieling was er niet echt.  We zijn vervolgens niet meer alleen gaan kijken naar de leiders met de fantastisch behaalde resultaten, maar gingen ook kijken naar talent- en management/leiderschapsontwikkeling. Wat doe je met je mensen en wat doet dat met je cultuur? Dus dat werd bedoeld met het ‘hoe’. Het werd in één keer echt een heel ander verhaal. Heel veel mensen hebben toen ook het bedrijf verlaten. Dat was rond 2013-2014 .best een ommezwaai. . Ik heb mij toen drie jaar binnen Noord-Afrika, Midden-Oosten, Turkije, Pakistan en Israël begeven. Een nieuw team gebouwd, een nieuw operating model neergezet en we zijn anders naar talentontwikkeling gaan kijken. Ik kan wel zeggen dat toen ik wegging er wel echt een andere smell of the place was. Daarna hebben we onze cultuur nog een extra boost gegeven op inclusie. Er hangt gewoon een heel andere sfeer nu en er is ander gedrag in het bedrijf.”

Reis je veel nu je een global HR verantwoordelijkheid hebt?

“Sinds 2018 ben ik verantwoordelijk voor HR voor de Hygiene business unit en daar heb ik sinds 2023 de verantwoordelijkheid voor de health business unit bij gekregen.  En daarnaast heb je nog de divisie Nutrition die geleid wordt door een collega. Ik werk met een team van tien mensen. Je moet je voorstellen dat we het hebben opgedeeld in verschillende regio’s. In totaal vallen hieronder ongeveer 550 HR mensen. We zijn een jaar geleden begonnen met wat wij noemen onze HR transformation journey. We hebben een enorme shared service opgebouwd in India. En ook eentje in Polen en Mexico. Dat is een soort verlengstuk van onze HR organisatie. Waar we naartoe willen is dat HR leaner en meer strategisch wordt. Ik denk dat ik ongeveer 30% van mijn tijd aan het reizen ben. En dat is met pieken en dalen. Dan zit ik een week in India of in Shanghai of elders. Daarna kan het ook zijn dat ik twee weken niet reis.”

Wat zijn de grote HR topics op dit moment?

“Er is één belangrijk punt wat ik noem Holistic HR. Dat betekent dat HR in staat moet zijn om veel meer echt naar insights te kijken op basis van data, maar ook op basis van wat er speelt in de wereld op macro economisch en op politiek gebied. En daarbij ook te kijken naar wat concurrenten doen. Om vervolgens te bepalen welke hotspots er zijn in het bedrijf op strategisch vlak. Waar zitten de pijnpunten? Daarover zou HR steeds meer en meer moeten gaan. En dan vervolgens kijken hoe je een overlay kan maken naar bijvoorbeeld workforce planning en de effectiviteit van je talent development.”  En uiteindelijk ga je vanuit een holistische aanpak naar meer value creation; echt waarde toevoegen (en dan niet alleen voor de HR agenda)

Gaat het bij die hot spots meer over retentie of juist meer over de skills kant?

“In feite allebei, want die hotspots, die kunnen heel verschillend zijn. In Amerika kan ik bijvoorbeeld een capability issue hebben, in Engeland een attraction probleem, terwijl ik in het Midden-Oosten een retention probleem voorzie. We zijn ook aan het kijken welke workforce er straks niet meer nodig is door de opkomst van Generative AI. Veel banen zijn straks overbodig, daar zijn we nu al mee bezig. Wat komt hiervoor in de plaats? En wat ga je dan met die mensen doen? Om ze op een andere manier weer employable te maken. Dit doen we als HR niet allemaal zelf, we gebruiken ook thought leaders in het veld die met ons meedenken. Je moet niet denken dat je alles zelf weet, dat vormt een gevaar. We moeten er met elkaar, met specialisten en interne  board members, over blijven praten. Als je te veel een inward focus hebt dan ga je wat dat betreft toch de plank misslaan.”

Wat doe je om jezelf scherp te houden?

“Dat is wel een dingetje. Je moet daar echt tijd voor vrij maken, vind ik. Ik plan dat in mijn agenda. Tijd voor reflectie. Dan lees ik dingen, zoals een interessant artikel dat nog in mijn inbox staat. Hetzelfde geldt voor tijd met mijn gezin. Ik ben in mijn hart altijd bezig met mijn werk. Afschakelen werkt bij mij niet. Voor mij is werk ook mijn leven. Ik doe wat ik echt heel leuk vind. Ik krijg energie van mensen en krijg energie van mijn werk. Maar ik werk niet meer in het weekend en in de avonden probeer ik geen emails te sturen om ervoor te zorgen dat mijn team niet meteen in de actieradius schiet. Ik ben mij ervan bewust dat ik een rolmodel ben en dat komt met verantwoordelijkheden. Ik coach- en mentor in mijn vrije tijd ook veel jonge vrouwen buiten Reckitt; ik hoop zo ook een bredere bijdrage te leveren.  Een ander leerpunt voor mij was toen een college me ooit heeft geleerd: Does this need to be said, does this need to be said by me and does this need to be said by me now. Dat is een soort kompas wat voor mij werkt.”

Waar ben je het meest trots op?

“Ik ben sowieso altijd het meest trots op de mensen waar ik mee werk. Alle momenten in mijn carrière, waar het dan ook was, ging altijd over de mensen waar ik mee werkte. Of het nu de mensen in mijn eigen team betrof, of het de mensen waren waar ik in mijn management team mee werk. En als je dan praat over onderwerpen die dan spelen, zijn het die onderwerpen waarbij ik in staat ben om een balans te vinden tussen echt waarde creëren voor het bedrijf en ook voor mensen tegelijkertijd op het gebied van development. Want dan heb je the best of both. Dat is prachtig.”

Francis Hoefman

Is getrouwd en woont samen met haar man en dochter in Amsterdam.

Vrije tijd

“Ik houd van sporten. Of ik ben in de gym met mijn man of ik ben buiten met mijn personal trainer aan het sporten. Verder doe ik graag dingen met familie en vrienden. Dat kan zijn uit eten gaan, samen koken, samen sporten, stukje wandelen in het bos, filmpje pakken, vakantie of een weekendje weg.”

Carrière

2013 – heden Senior Vice President HR Hygiene and Health, daarvoor regionaal HR director verantwoordelijk voor verschillende regio’s wereldwijd
2001 – 2013 HR Director Benelux, HJ Heinz
2006 – 2011 HR Business Partner, Mars
2000 – 2006 Director, VHPPhilips

Opleiding

Certified Coach from Henley Business School
2002 – 2003 Post Master Labour Law, Grotius Academie
1994 – 2000 Rechten, Maastricht University